Nitreg®-C opiera się na sprawdzonej technologii kontrolowanego azotowania Nitreg®, której zdolność do kontrolowania procesów i wytwarzania pożądanych właściwości warstwy azotowanej zrewolucjonizowała koncepcję i praktykę azotowania. Proces Nitreg®-C charakteryzuje się krótszymi czasami cyklu niż Nitreg® dla tych samych oczekiwanych specyfikacji i jest przeprowadzany głównie na materiałach węglowych i niskostopowych.
Jest on często wybierany w zastosowaniach przemysłowych, ponieważ jest przyjazny dla środowiska i stanowi alternatywę dla azotonawęglania w kąpieli solnej.
Zaleta technologii kontrolowanej przez KN i KC jest najlepiej widoczna, gdy pożądana jest zwiększona odporność na ścieranie i/lub korozję. Te właściwości azotowanej warstwy są nie tylko zależne od grubości i względnego składu fazowego WL, lecz także w dużym stopniu od względnego poziomu porowatości powstałej w WL.
Nitreg®-C to proces azotonawęglania, który polega na jednoczesnej dyfuzji węgla i azotu w głąb powierzchni stali. Celem tej obróbki jest stworzenie utwardzonej warstwy powierzchniowej, która zwiększa odporność na ścieranie i korozję oraz poprawia odporność zmęczeniową obrobionych części stalowych i żeliwnych bez zmiany kształtu i wymiarów. W celu utrzymania odpowiedniego stężenia powstającego azotu i węgla na powierzchni metalu, technologia Nitreg®-C wykorzystuje koncepcję kontroli potencjałów azotowania i nawęglania (KN i KC).
Przykład różnych poziomów porowatości osiąganych poprzez kontrolę KN
Azotonawęglanie jest stosowane głównie do stali węglowych i niskostopowych. Jest ono również znane ze swoich zalet w przypadku stali narzędziowych do pracy na gorąco.
Powierzchnia poddana działaniu środka azotującego tworzy z reguły dwie odrębne warstwy. Warstwa zewnętrzna nazywana jest warstwą związków (lub warstwą białą), a jej grubość zwykle mieści się w przedziale od zera do 0,001″ (25 µm). Pod warstwą białą znajduje się pole dyfuzji lub strefa dyfuzji. Obie warstwy składają się na to, co ogólnie określa się mianem warstwy azotowanej. Jednak w zależności od materiału i jego pierwotnej twardości przed obróbką, między właściwościami tych warstw mogą występować znaczne różnice.